Koop geen varkensbeertjes die niet gecastreerd zijn! Tenminste als je ze bij de rest van je varkens wilt laten lopen en geen nageslacht wilt. Dit is een les die ik recent heb mogen leren. Het is niet zo dat ik onverwacht zwangere zeugen had rondlopen, maar ik moest wel de twee ‘Beertjes met Ballen’ vroegtijdig naar de slager brengen. Dat gebeurde en we hebben er nog foto's van. En wat doe je dan Verkopen? Dat levert bijna niets op en weggooien is absoluut geen optie. Dus bedenk iets anders.

Gewoon opeten was de oplossing. Met vrienden en gelijkgestemden die eten een vorm van genieten vinden. Het eerste Food Fools Evenement was geboren. Op een bijzondere locatie nog wel. Bij Ben Effing in zijn bakkerij. Ben Effing is houtovenbakker en hij het ‘Beertje met Ballen’ gedurende tien uur in zijn houtoven langzaam laten garen tot een smaakvolle lekkernij.

En zo komt alles toch nog goed. Maar hoe komt het eigenlijk dat ik – Frans-Jan van Laer – een dergelijk fout maak? Ik ben geen echte varkensboer, maar gewoon een jongen die dacht: het moet toch niet zo moeilijk zijn varkens houden. Ik was immers opgegroeid met Miss Piggy en Dolle Drikus – varkens die mijn ouders bij de buurman gekocht hadden en bij ons rond de vijver opgroeide. Als één van de varkens verdween dan stonden er een paar dagen later volle metselkuipen met vlees bij ons in de kamer. Als we dan van school kwamen aten de kinderen Van Laer dan dagen lekker uitgebakken kaantjes.

Miss Piggy en Dolle Drikus uit mijn jeugd zijn mij altijd bijgebleven. Vier jaar geleden besloot dan ook hetzelfde te gaan doen. Na een korte oriëntatie op de keuze van het varkensras, stonden er vier Bonte Bentheimer-biggen bij mijn moeder in de tuin. Helemaal uit Utrecht gehaald, achterin een bestelbus van mijn broer. En zoals voorgenomen werden ze na één jaar naar de slacht gebracht. De eerste keer kan dat voor een beginnend varkensboer een hele opgave zijn. Met vier mensen lukte het na anderhalf uur ploeteren, honderden meters achter een varken aan rennen en omver te worden gelopen, om twee van de vier varkens in een paardentrailer te krijgen. Om ze daarna zonder de verplichte slachtblikken in de oren op de slachtplaats af te leveren. Je leert snel by doing.

Even terugkomend op de ‘Beertjes met Ballen’; ik had beren omdat je tegenwoordig geen last meer hoeft te hebben van zogenaamde berengeur. Daartegen kun je ze laten vaccineren. Hier ontstond de denkfout: De lekkerbek in mij nam het even over van de varkensboer. Die lekkerbek dacht toen hij twee beertjes kreeg aangeboden: mooi geen probleem, meenemen die varkens en te zijner tijd zorg ik wel dat de dierenarts de varkens vaccineert. Op dat moment had de varkensboer in mij moeten bedenken ‘maar ze zijn straks wel vruchtbaar en hoe ga je dat oplossen’. Maar de lekkerbek had het voor het zeggen die dag, dus hup, varkens achterin de trailer. ’s Avonds liepen er naast de twaalf zeugen twee nieuwe vriendjes in de wei. Enkele weken geleden zag ik tijdens het voeren zo’n klein beertje continu met zijn kurkentrekker ontbloot rondliep en probeerde alle zeugen te bespringen. Toen viel het kwartje pas. Snel de vorige eigenaar gebeld en zij bevestigde dat de beren hun ballen nog hadden – ja dat had ik inmiddels ook gezien. Ze zijn dus gewoon vruchtbaar. Ik als een speer terug naar de varkens en na enig worstelen de beertjes apart gezet in het hok. En op dat moment rijst de vraag: de varkens in een hok op gewicht laten komen voor de slacht of nu direct slachten. Je hebt het inmiddels begrepen: de keuze is op het laatste gevallen. 7 Februari is het eerste Food Fools event: Bonte Bentheimer Big op je Bord.